LEMARI JATI
Pintu tetangga wanita tua
yang tinggal di bawahku
telah sedikit terbuka
jika aku datang
dia duduk di samping lemari jatinya
dengan laci-laci kecil yang juga terbuka
seperti ada kupu-kupu
yang dia bebaskan
dan kepompong-kepompong tersimpan
dalam laci paling bawah yang terkunci
Dia membelai searah urat kayu
seperti halnya dia perlahan
menggesek biola
Dengan nada lembut
dia berterimakasih
untuk semua kepercayaan
Lalu dengan tangan hangatnya
dia menekankan kunci-kunci
ke dalam telapak tanganku
Di senja hari
aku membimbingnya
ke taksi yang telah menunggu
Sementara sopir menutup
dengan hati-hati pintu mobil
dia tetap memandangi
ke arah tingkat yang dia tinggalkan
seperti laci
yang kosong
Dalam ruang kamar tamuku
aku lama menatap
pada lemari jati
sampai keingintahuanku
berkualahan
dan aku membuka laci
Sajak kecil dengan tulisan tangan
yang bergelombang kulihat
serta cabang kering
dan kuncup bunga di atasnya:
Dalam hari yang terik
lelaki muda dengan mata
berbinar-binar datang
mendiami kamar di atasku
Aku kira adalah kamu
yang berwujud seperti pada
awal relasi kita
Walaupun setiap kali aku berharap
bisa mengatasi keresahanmu
kekuasaan tersembunyi
dari ribuan pulau
tetap menarikmu
Terjemahan: © Siti Wahyuningsih dan Albert Hagenaars
03-04-2022
DJATI KAST
De deur van mijn
seniore onderbuurvrouw
staat al op een kier
als ik arriveer
zij zit naast haar djati kast
waarvan de kleine lades openstaan
alsof er vlinders in zaten
die ze de vrijheid gaf
en in de onderste gesloten lade
de cocons nog zijn bewaard
Ze strijkt met de nerf mee
alsof ze langzaam
een viool bestrijkt
Op zachte toon
bedankt ze
voor al het vertrouwen
Dan drukt ze
met haar warme hand
de sleutels in mijn handpalm
Aan het eind van de middag
begeleid ik haar
naar de wachtende taxi
Terwijl de chauffeur
het portier langzaam sluit
blijft ze maar staren
naar de etage
die ze als een lege lade
achterlaat
In mijn woonkamer
staar ik een tijd lang
naar de djati kast
tot ik overmand word
door nieuwsgierigheid
en de lade openmaak
Een klein gedicht ontvouwt zich
met een gedroogd takje erop
en een bloempje nog in de knop
in een krullend handschrift:
Op een hete zomerse dag
kwam een jongeman
met zwarte twinkelogen
boven mij wonen
Ik dacht dat jij het was
in de gedaante
van ons pril begin
Hoewel ik elke keer hoopte
je onrust te kunnen bezweren
bleef de stille kracht
van duizenden eilanden
aan je trekken
Loslaten zullen ze nooit meer
Penerbit: In de Knipscheer, kota Haarlem
Photo penyair: Empire Studios
Gambar sampul buku: Robert Bosari
Desain sampul buku: Kilian Anders
Kunjungi juga:
Frozen Poets - Patung-patung, kuburan dan jejak lain dari penyair2
www.alberthagenaars.nl
.
