FRANS DESCHOEMAEKER - Perpustakaan tua

PERPUSTAKAAN TUA

Disana tak ada gagasan berdesir lagi, disana tak
ada kekuatan yang mempengaruhi pancaran. Apa yang gemerisik
haruslah; rayap kayu, rerapuhan, parasit kertas.

Di balik sampul kulit pedet dan judul-judul buku dunia telah
membisu dan hanya tersentuh oleh debu-debu, rangsangan
aroma dari taman-taman musim panas dekat strimin,

dan sesekali tangan seorang gadis - disini berjongkok Annabel
sebelum dia menghilang di gang berikutnya yang gelap dari
punggung-punggung buku, mencari pandangan yang lebih luas

di luar sukukata. Setiap patung batu terkikis dalam kurun waktu.
Musim salju binasa oleh karena taman bermain.
Puisi ini mengerut. Bel sekolah mengkarat.



Terjemahan: © Siti Wahyuningsih dan Albert Hagenaars
19-03-2017






OUDE BIBLIOTHEEK

Daar ruist geen idee meer, daar knettert
geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn;
een houtkever, molm, een papierparasiet.

Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld.
Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift
van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor,

een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel
voor zij verdween in gindse donkere allee
van boekenruggen, op zoek naar weidser boulevard

buiten de lettergreep. Elk beeldenperk verpulvert
in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.
Dit vers verstrakt. De schoolbel roest.



Perspectief met engel
Penerbit: Poëziecentrum, kota Gent, 2003
Photo penyair: Patrick Holderbeke
Desain sampul buku: Dooreman



www.alberthagenaars.nl

RABIN GANGADIN - Aku merindukan penghancuran

*

Aku merindukan penghancuran,
aku mau merusak kedua mataku.
Aku merindukan gempa bumi, sebuah malapetaka,
Malapetaka yang merobohkan menara api ke dalam laut.

Aku mau berubah menjadi penghancur.
Aku mau bumi terbelah.
Semua harus terlahap ke dalam kekuatan uapan.

Aku mau mengampit kota,
melihat semua terkubur dalam rahim laut.
Aku mau mata ini terusak.

Aku mau mengenal tubuhku, keinginan jahatku,
aku mau menyendiri seribu tahun,
untuk bisa berfikir tentang apa yang kulihat dan kudengar.



Terjemahan: © Siti Wahyuningsih dan Albert Hagenaars
12-03-2017






*

Ik verlang naar een vernietiging,
ik wil mijn ogen verdelgen.
Ik verlang naar aardbevingen, een natuurramp.
Een ramp die de vuurtoren in zee doet storten.

Ik wil veranderen in een vernietiger.
Ik wil dat de aarde opensplijt.
Alles moet verzwolgen worden in een alomvattende geeuw.

Ik wil de stad omvademen,
alles diep in de schoot der zee zien begraven.
Ik wil dat dit oog verdelgd wordt.

Ik wil mijn lichaam, mijn eigen begeerten leren kennen,
ik wil duizend jaar alleen zijn,
om na te kunnen denken over wat ik gezien en gehoord heb.



Een zeldzame kamer
Penerbit: De Arbeiderspers, Amsterdam, 1982
Photo penyair: ?
Desain sampul buku: Marjo Starink



www.alberthagenaars.nl